Donderdagmiddag werd ik wreed gestoord in mijn middagslaap door herrie buiten. Wel weer ingeslapen maar na een half uur wakker met, een nog aanvaardbare, hoofdpijn. Arie was vrij en lekker relaxed de middag verder doorgebracht. Aangezien het koken voor mij te veel energie kost is hij degene die bepaald wat er op tafel komt en na die relaxte middag had hij geen zin om te koken en wilde pizza bestellen. Om Sylvia en Daantje even uit de sleur van binnen zitten te halen, stelde ik voor dat zij bij ons mee zouden eten. Daantje houdt dan niet van pizza, maar wel van spaghetti carbonara en wat heeft dat kind lekker zitten smikkelen in de spaghetti. Na afloop was niet ik alleen heel moe, ook Daantje voelde dat ze nog niet hersteld was van de hersenschudding. En zo gebeurde het dat na het eten Sylvia en Daantje gauw naar huis gingen zodat ze lekker naar bed kon. Ook ik lag om half 7 uitgeteld in mijn mandje.
De volgende morgen knalde mijn hoofd bijna uit elkaar, zo'n hoofdpijn had ik. Als ik zo'n verschrikkelijke hoofdpijn heb, heeft dat z'n weerslag op mijn hele lichaam. Met moeite kan ik het ene been voor het andere zetten, kracht om iets vast te houden heb ik bijna niet en emotioneel ben ik dan een wrak. Bij het minste geringste begin ik dan te huilen en het is dan heel moeilijk om nog positief te zijn. Ik voel me dan echt zo'n emotionele muts.
Gelukkig had Handy aan het eind van de morgen tijd om middels zijn, in middels overbekende magische, handen de hoofdpijn te laten wegstromen uit mijn gepijnigde lichaam. Wat was ik nog meer moe naderhand. Ik wist niet dat dat kon. De rest van de dag heb op bed doorgebracht.
En die vermoeidheid kan ik moeilijk weer kwijt raken. Nog steeds ben ik heel erg moe en emotioneel fijnbesnaard. De tranen komen niet meer zo snel als eerder, maar liggen erg dicht aan de oppervlakte. Gelukkig is het mooi weer en gistermiddag heb ik dan ook heerlijk een poos op de galerij gezeten. Kopje thee en schaaltje fruit erbij, genieten dus. De buurvrouw, op weg naar haar huis kwam langsgelopen, nam plaats op de tweede stoel die ik had staan en we hebben fijn weer eens een uurtje bijgekletst.
Energie om me te concentreren op WordFeud heb ik niet, dus alle potjes gaan verloren. Ik doe niets en toch blijf ik moe. Het glas is half vol, maar ....
Daantje is bij de dokter geweest en ze heeft een zware hersenschudding. Twee meiden die hoofdpijn hebben en die moe zijn : de 1 jong en de ander hoogbejaard .... bah
Maar goed, wel even een blog maken en dan ..... maar weer uitrusten!
De volgende morgen knalde mijn hoofd bijna uit elkaar, zo'n hoofdpijn had ik. Als ik zo'n verschrikkelijke hoofdpijn heb, heeft dat z'n weerslag op mijn hele lichaam. Met moeite kan ik het ene been voor het andere zetten, kracht om iets vast te houden heb ik bijna niet en emotioneel ben ik dan een wrak. Bij het minste geringste begin ik dan te huilen en het is dan heel moeilijk om nog positief te zijn. Ik voel me dan echt zo'n emotionele muts.
Gelukkig had Handy aan het eind van de morgen tijd om middels zijn, in middels overbekende magische, handen de hoofdpijn te laten wegstromen uit mijn gepijnigde lichaam. Wat was ik nog meer moe naderhand. Ik wist niet dat dat kon. De rest van de dag heb op bed doorgebracht.
En die vermoeidheid kan ik moeilijk weer kwijt raken. Nog steeds ben ik heel erg moe en emotioneel fijnbesnaard. De tranen komen niet meer zo snel als eerder, maar liggen erg dicht aan de oppervlakte. Gelukkig is het mooi weer en gistermiddag heb ik dan ook heerlijk een poos op de galerij gezeten. Kopje thee en schaaltje fruit erbij, genieten dus. De buurvrouw, op weg naar haar huis kwam langsgelopen, nam plaats op de tweede stoel die ik had staan en we hebben fijn weer eens een uurtje bijgekletst.
Energie om me te concentreren op WordFeud heb ik niet, dus alle potjes gaan verloren. Ik doe niets en toch blijf ik moe. Het glas is half vol, maar ....
Daantje is bij de dokter geweest en ze heeft een zware hersenschudding. Twee meiden die hoofdpijn hebben en die moe zijn : de 1 jong en de ander hoogbejaard .... bah
Maar goed, wel even een blog maken en dan ..... maar weer uitrusten!
