Ik had mijn tijd nodig om te herstellen van de vermoeienissen van de vakantie. Maar na 5 dagen thuis en een behandeling van Handy voelde ik me redelijk. Dat viel me mee.
Maar toen kwam de hittegolf! Sinds mijn beroertes zweet ik zichtbaar en kan mijn lichaam de inwendige warmte niet kwijt. Die motor draait op volle toeren, maar het lukt niet. Dus moe, moe, moe, bah! Regelmatig in de badkamer op het douchestoeltje om mijn voeten en polsen af te koelen onder de koude kraan. Dat helpt, maar vreet weer energie. Ik hou van warm weer, maar niet zo extreem en niet als ik er last van heb.
Dus na deze hitte was de afkoeling buiten een welkom geschenk voor mijn lichaam en kon ik herstellen van de vermoeidheid die de hitte te weeg had gebracht.
Daarvan hersteld de vakantiefoto's eindelijk uitgezocht en de vakantieblog online gezet. Weer tijd EN energie voor Hyves, FB, WF en HH; kreeg al de nodige 'ongeduldige' en bezorgde berichten!
Vrijdag 31 augustus moest ik voor het 2-jaarlijkse borstkankeronderzoek naar het ziekenhuis. Tijdens het onderzoek probeerde ik me zoveel mogelijk te ontspannen. Maar toen de huid rond mijn borsten uitgerekt werd en mijn borsten platgedrukt werden tussen de platen was er van ontspanning geen sprake meer. Zeer ongemakkelijk en pijnlijk onderging ik die marteling voor beide borsten 2 keer. Dodelijk vermoeid kwam ik thuis en heb de rest van de dag op bed gelegen. Weer ontevreden over mijn lijf.
De zondag daarna kwamen Paul en Gerda om de foto's te laten zien van het dagje Burger's Zoo. Voor alle bezoekers van het feest hadden ze als verrassing een persoonlijk fotoboekje gemaakt. Het werd een hele gezellige dag en toen zij weer afscheid namen kwamen net Sylvia en Daantje nog even een bezoekje brengen.
Die dag was er ook een multiculturele dag in het park, bij ons om de hoek, met live muziek gaande. Van 12 tot 6 uur bulderde muziek door de straten en na verloop van tijd kon ik me eigenlijk op nix anders concentreren als de beat in de muziek. Van het middagslaapje kwam niets terecht en die avond sloot ik al vroeg de ogen. En weer moest ik mezelf de tijd gunnen om deze vermoeienis te boven te komen.
Als ik de tekst hierboven overlees om te zien of alles klopt en er geen rare constructies inzitten, denk ik "wat een klaagzang ... kom op zeg!"
Afgelopen weekend was het fantastisch weer en Sylvia, Daantje en William nodigden ons uit voor de barbecue. Heerlijk buiten gegeten en genoten van het stralende gezicht van Daantje, die overigens de tomaten en komkommer voor de sla gesneden had. Om 21.00 uur viel niet alleen Daantje om van de slaap, maar ook ik moest nodig mijn mandje in, dus namen we afscheid.
Ondanks al die vermoeienissen toch zover gekomen dat ik mijn dagelijkse (lees: bijna-dagelijkse) wandeling nu zonder rollator doe.
Ik gebruik dan wel het bankje aan de overkant om even te rusten.
Gisteren zelfs de wandeling wat groter gemaakt, aan de arm van Arie, naar het stembureau bij ons achter.
Klaagzang?? Pijn aan mn tieten? Moe? Waar heb ik t over? IK LOOP ZONDER ROLLATOR!
Maar toen kwam de hittegolf! Sinds mijn beroertes zweet ik zichtbaar en kan mijn lichaam de inwendige warmte niet kwijt. Die motor draait op volle toeren, maar het lukt niet. Dus moe, moe, moe, bah! Regelmatig in de badkamer op het douchestoeltje om mijn voeten en polsen af te koelen onder de koude kraan. Dat helpt, maar vreet weer energie. Ik hou van warm weer, maar niet zo extreem en niet als ik er last van heb.
Dus na deze hitte was de afkoeling buiten een welkom geschenk voor mijn lichaam en kon ik herstellen van de vermoeidheid die de hitte te weeg had gebracht.
Daarvan hersteld de vakantiefoto's eindelijk uitgezocht en de vakantieblog online gezet. Weer tijd EN energie voor Hyves, FB, WF en HH; kreeg al de nodige 'ongeduldige' en bezorgde berichten!
Vrijdag 31 augustus moest ik voor het 2-jaarlijkse borstkankeronderzoek naar het ziekenhuis. Tijdens het onderzoek probeerde ik me zoveel mogelijk te ontspannen. Maar toen de huid rond mijn borsten uitgerekt werd en mijn borsten platgedrukt werden tussen de platen was er van ontspanning geen sprake meer. Zeer ongemakkelijk en pijnlijk onderging ik die marteling voor beide borsten 2 keer. Dodelijk vermoeid kwam ik thuis en heb de rest van de dag op bed gelegen. Weer ontevreden over mijn lijf.
De zondag daarna kwamen Paul en Gerda om de foto's te laten zien van het dagje Burger's Zoo. Voor alle bezoekers van het feest hadden ze als verrassing een persoonlijk fotoboekje gemaakt. Het werd een hele gezellige dag en toen zij weer afscheid namen kwamen net Sylvia en Daantje nog even een bezoekje brengen.
Die dag was er ook een multiculturele dag in het park, bij ons om de hoek, met live muziek gaande. Van 12 tot 6 uur bulderde muziek door de straten en na verloop van tijd kon ik me eigenlijk op nix anders concentreren als de beat in de muziek. Van het middagslaapje kwam niets terecht en die avond sloot ik al vroeg de ogen. En weer moest ik mezelf de tijd gunnen om deze vermoeienis te boven te komen.
Als ik de tekst hierboven overlees om te zien of alles klopt en er geen rare constructies inzitten, denk ik "wat een klaagzang ... kom op zeg!"
Afgelopen weekend was het fantastisch weer en Sylvia, Daantje en William nodigden ons uit voor de barbecue. Heerlijk buiten gegeten en genoten van het stralende gezicht van Daantje, die overigens de tomaten en komkommer voor de sla gesneden had. Om 21.00 uur viel niet alleen Daantje om van de slaap, maar ook ik moest nodig mijn mandje in, dus namen we afscheid.
Ondanks al die vermoeienissen toch zover gekomen dat ik mijn dagelijkse (lees: bijna-dagelijkse) wandeling nu zonder rollator doe.
Ik gebruik dan wel het bankje aan de overkant om even te rusten.
Gisteren zelfs de wandeling wat groter gemaakt, aan de arm van Arie, naar het stembureau bij ons achter.
Klaagzang?? Pijn aan mn tieten? Moe? Waar heb ik t over? IK LOOP ZONDER ROLLATOR!
