Vrijdag 9 november Dag 1
Terwijl zus Ina en nicht Miranda vanuit Katwijk naar Heemskerk rijden om zus Liesbeth op te halen en broer Nico zijn werk doet, heb ik een rustig ochtendje en pak de laatste spullen klaar om in mijn koffer te doen. Na een week relaxen denk ik dat ik de vermoeienissen van het komende weekend wel aan kan. Na de middagrust pakken we rolstoel, rollator en koffer in de auto en gaan we op weg naar Landalpark Vlegge in Sibculo.
Als Arie en ik aankomen zijn de boodschappen al ingeruimd, de bedden opgemaakt en de koffie is gezet. Na de enthousiaste begroeting en de koffie duikt Ina de keuken in om een smakelijke macaroni klaar te maken. Ik pak mijn koffer uit en Arie instaleerde onze meegebrachte (gehuurde) toiletverhoger op de wc, zodat het toiletbezoek me niet te veel inspanning bezorgd.
Na het eten zoek ik mijn rust door languit op de bank te gaan met mijn luisterboek, de meiden ruimen alles in de keuken op en vertrekt Arie weer huiswaarts.
Na de koffie is ook Nico daar en na het nodige geklessebes starten we een spelletje 'Wie ben ik?'. Op een briefje voor ons op tafel staat waar, wat of wie we zijn en om de beurt stellen we een vraag om er achter te komen wie we zijn. Daarna volgt een rondje 'Hou van Holland'. Onze Linda (Liesbeth) ondervraagd ons via een app op haar tablet. Natuurlijk gaat dit alles met de grootste lol en onder het genot van een drankje en de nodige snaaierijen.
Zaterdag 10 november Dag 2
Na een uitgebreid ontbijt, proppen we ons met z'n allen én de rolstoel in de auto om te gaan winkelen in Hardenberg. Heel gezellig al die winkeltjes, we vermaken ons opperbest. Bij de Hema strijken we neer voor de lunch. Voordat we de winkel verlaten willen we allemaal nog even naar het toilet. De toiletten zijn beneden en aangezien ik geen trappen kan lopen vragen we bij de balie of er een lift is. Die blijkt er niet te zijn. De anderen gaan naar beneden en ik zal het nog even moeten ophouden. Dan komt Miranda weer naar boven :
'Er is beneden een invalide toilet, maar hoe moeten de invaliden beneden komen?'
Als we weer terug in het huisje zijn duik ik mijn bed in voor de middagrust. Voor ons avondeten maken we een wandeling naar snackbar van het park. Het is een donker en slechtverlicht pad waardoor we zelfs een keer verkeerd gaan en op van die hobbelige paadjes terecht komen. Fijn als je in de rolstoel zit! Bij de snackbaar aangekomen komen we er achter dat daar alleen maar verhoogde tafels met barkrukken zijn. Grrr wat kunnen ze het een mens toch makkelijk maken!
Na de patat mét gaan we naar het huisje voor het toetje. Daarna instaleren we ons voor de televisie voor Paul de Leeuw in Langs de Leeuw.
Daarna spelen we weer een potje 'Wie ben ik', dit keer met post-its op ons voorhoofd. En een spelletje Keezen, gekocht bij Action Hardenberg voor drie euro. Keezen is Mens-erger-je-niet met speelkaarten in plaats van de dobbelsteen. Natuurlijk staat er weer de nodige chips, pinda's e.d. op tafel en is het weer laat eer we het bed opzoeken.
Zondag 11 november Dag 3
Na weer een heerlijk uitgebreid ontbijt en nadat iedereen zich gedouched heeft helpt 'zuster' Liesbeth mij bij het douchen en aankleden. Het vermoeid me meer als anders (wat natuurlijk logisch is), dus als de anderen een wandeling willen gaan maken, geef ik aan dat ik lekker rustig in het huisje blijf. Ik zal de tijd gebruiken om op de laptop een pannenkoek-adres te zoeken voor het avondeten. Heerlijk even geen gedoe en geklets om me heen, hierdoor kom ik even lekker bij.
Na de lunch duik ik mijn bed in voor mijn middagtukkie. Als ik na ruim een uur weer aanwezig ben gaan we een potje Stuiveren. Rond half 6 maken we ons klaar om naar Diffelen te gaan. In restaurant de Gloepe worden we hartelijk ontvangen en uitgenodigd om bij het haardvuur een drankje te nemen en krijgen het menu om alvast onze bestelling door te geven. Door het enthousiasme en het dialect van het personeel vindt mijn Noord-Hollandse familie dat er allemaal Herman Finkers rondlopen. Even later zitten we aan een ronde tafel lekker te genieten van overheerlijke pannenkoeken. Als toetje nog een keuze van de koffiekaart. De vermoeidheid heeft me dan echt te pakken en heb moeite met opstaan. Gearmd tussen Miranda en Nico verlaat ik het restaurant.
Blij dat we weer in het huisje zijn, plof ik op de bank, met de benen omhoog. Laptop op schoot en de foto's van het eten op FB gezet. De anderen vermaken zich ondertussen bij Boer zoekt vrouw. Na weer een avondje snaaien en spelletjes zoeken we deze keer het bed wat eerder op, want de volgende dag moet toch weer de reis huiswaarts gemaakt worden en daar heb ik ook energie voor nodig : geen familie, maar Arie weer om me heen!
Maandag 12 november Dag 4
Na weer een relaxed ontbijt wordt alles ingepakt en opgeruimd. Er is nog heel wat snaai over en ieder krijgt zijn deel mee naar huis. Arie komt en gezamenlijk zorgen ze dat alles in de auto's wordt gepakt. En dan is het tijd voor het afscheid. Ik krijg de complimenten voor hoe ik het dit weekend heb volgehouden. Ik ben er zelf ook een beetje van uit mijn doen. Het ging me veel makkelijker af dan andere jaren. Ligt het er dan toch aan dat ik geen therapie meer volg en al mijn energie steek in de dingen die ik leuk vindt? Ligt het eraan dat ik mijn eigen lichaam steeds beter begin te begrijpen?
Nu, al weer ruim een week later, kan ik zeggen dat ik me van dit vreselijk vermoeide weekend onvoorstelbaar snel heb hersteld. Woensdagmorgen heeft Handy nog wel wat hoofdpijn en spierpijn weggetoverd, waarna ik me heerlijk rozig voelde en bij thuiskomst zo mijn mandje inrolde. Vorige week donderdag had ik de neiging om al met de scoot erop uit te gaan. Om toch maar verstandig met mijn beperkte energie om te gaan heb ik dat toch maar niet gedaan. Morgen maar weer, naar de kapster dit keer.
De familie en Arie vinden ook dat ik beter omga met dit soort uitstapjes. Vorig jaar nog dacht Arie dat t misschien de laatste keer zou zijn dat dit kon. Maar nu ik zo 'fit' terug gekomen ben en zo snel hersteld ben ....................
Foto's zijn te zien via de link FOTOALBUMS bovenin deze pagina.
Voor Sinterklaas, 5-jaar-terug-uit-t-Roessingh, voor mijn verjaardag of weet ik veel, heeft Arie een tablet voor mij gekocht. Tijdens het weekendje-uit ben ik een beetje verslaafd geraakt aan zo'n ding. Nog meer 'aktiviteiten' vanuit de luie stoel ......
Terwijl zus Ina en nicht Miranda vanuit Katwijk naar Heemskerk rijden om zus Liesbeth op te halen en broer Nico zijn werk doet, heb ik een rustig ochtendje en pak de laatste spullen klaar om in mijn koffer te doen. Na een week relaxen denk ik dat ik de vermoeienissen van het komende weekend wel aan kan. Na de middagrust pakken we rolstoel, rollator en koffer in de auto en gaan we op weg naar Landalpark Vlegge in Sibculo.
Als Arie en ik aankomen zijn de boodschappen al ingeruimd, de bedden opgemaakt en de koffie is gezet. Na de enthousiaste begroeting en de koffie duikt Ina de keuken in om een smakelijke macaroni klaar te maken. Ik pak mijn koffer uit en Arie instaleerde onze meegebrachte (gehuurde) toiletverhoger op de wc, zodat het toiletbezoek me niet te veel inspanning bezorgd.
Na het eten zoek ik mijn rust door languit op de bank te gaan met mijn luisterboek, de meiden ruimen alles in de keuken op en vertrekt Arie weer huiswaarts.
Na de koffie is ook Nico daar en na het nodige geklessebes starten we een spelletje 'Wie ben ik?'. Op een briefje voor ons op tafel staat waar, wat of wie we zijn en om de beurt stellen we een vraag om er achter te komen wie we zijn. Daarna volgt een rondje 'Hou van Holland'. Onze Linda (Liesbeth) ondervraagd ons via een app op haar tablet. Natuurlijk gaat dit alles met de grootste lol en onder het genot van een drankje en de nodige snaaierijen.
Zaterdag 10 november Dag 2
Na een uitgebreid ontbijt, proppen we ons met z'n allen én de rolstoel in de auto om te gaan winkelen in Hardenberg. Heel gezellig al die winkeltjes, we vermaken ons opperbest. Bij de Hema strijken we neer voor de lunch. Voordat we de winkel verlaten willen we allemaal nog even naar het toilet. De toiletten zijn beneden en aangezien ik geen trappen kan lopen vragen we bij de balie of er een lift is. Die blijkt er niet te zijn. De anderen gaan naar beneden en ik zal het nog even moeten ophouden. Dan komt Miranda weer naar boven :
'Er is beneden een invalide toilet, maar hoe moeten de invaliden beneden komen?'
Als we weer terug in het huisje zijn duik ik mijn bed in voor de middagrust. Voor ons avondeten maken we een wandeling naar snackbar van het park. Het is een donker en slechtverlicht pad waardoor we zelfs een keer verkeerd gaan en op van die hobbelige paadjes terecht komen. Fijn als je in de rolstoel zit! Bij de snackbaar aangekomen komen we er achter dat daar alleen maar verhoogde tafels met barkrukken zijn. Grrr wat kunnen ze het een mens toch makkelijk maken!
Na de patat mét gaan we naar het huisje voor het toetje. Daarna instaleren we ons voor de televisie voor Paul de Leeuw in Langs de Leeuw.
Daarna spelen we weer een potje 'Wie ben ik', dit keer met post-its op ons voorhoofd. En een spelletje Keezen, gekocht bij Action Hardenberg voor drie euro. Keezen is Mens-erger-je-niet met speelkaarten in plaats van de dobbelsteen. Natuurlijk staat er weer de nodige chips, pinda's e.d. op tafel en is het weer laat eer we het bed opzoeken.
Zondag 11 november Dag 3
Na weer een heerlijk uitgebreid ontbijt en nadat iedereen zich gedouched heeft helpt 'zuster' Liesbeth mij bij het douchen en aankleden. Het vermoeid me meer als anders (wat natuurlijk logisch is), dus als de anderen een wandeling willen gaan maken, geef ik aan dat ik lekker rustig in het huisje blijf. Ik zal de tijd gebruiken om op de laptop een pannenkoek-adres te zoeken voor het avondeten. Heerlijk even geen gedoe en geklets om me heen, hierdoor kom ik even lekker bij.
Na de lunch duik ik mijn bed in voor mijn middagtukkie. Als ik na ruim een uur weer aanwezig ben gaan we een potje Stuiveren. Rond half 6 maken we ons klaar om naar Diffelen te gaan. In restaurant de Gloepe worden we hartelijk ontvangen en uitgenodigd om bij het haardvuur een drankje te nemen en krijgen het menu om alvast onze bestelling door te geven. Door het enthousiasme en het dialect van het personeel vindt mijn Noord-Hollandse familie dat er allemaal Herman Finkers rondlopen. Even later zitten we aan een ronde tafel lekker te genieten van overheerlijke pannenkoeken. Als toetje nog een keuze van de koffiekaart. De vermoeidheid heeft me dan echt te pakken en heb moeite met opstaan. Gearmd tussen Miranda en Nico verlaat ik het restaurant.
Blij dat we weer in het huisje zijn, plof ik op de bank, met de benen omhoog. Laptop op schoot en de foto's van het eten op FB gezet. De anderen vermaken zich ondertussen bij Boer zoekt vrouw. Na weer een avondje snaaien en spelletjes zoeken we deze keer het bed wat eerder op, want de volgende dag moet toch weer de reis huiswaarts gemaakt worden en daar heb ik ook energie voor nodig : geen familie, maar Arie weer om me heen!
Maandag 12 november Dag 4
Na weer een relaxed ontbijt wordt alles ingepakt en opgeruimd. Er is nog heel wat snaai over en ieder krijgt zijn deel mee naar huis. Arie komt en gezamenlijk zorgen ze dat alles in de auto's wordt gepakt. En dan is het tijd voor het afscheid. Ik krijg de complimenten voor hoe ik het dit weekend heb volgehouden. Ik ben er zelf ook een beetje van uit mijn doen. Het ging me veel makkelijker af dan andere jaren. Ligt het er dan toch aan dat ik geen therapie meer volg en al mijn energie steek in de dingen die ik leuk vindt? Ligt het eraan dat ik mijn eigen lichaam steeds beter begin te begrijpen?
Nu, al weer ruim een week later, kan ik zeggen dat ik me van dit vreselijk vermoeide weekend onvoorstelbaar snel heb hersteld. Woensdagmorgen heeft Handy nog wel wat hoofdpijn en spierpijn weggetoverd, waarna ik me heerlijk rozig voelde en bij thuiskomst zo mijn mandje inrolde. Vorige week donderdag had ik de neiging om al met de scoot erop uit te gaan. Om toch maar verstandig met mijn beperkte energie om te gaan heb ik dat toch maar niet gedaan. Morgen maar weer, naar de kapster dit keer.
De familie en Arie vinden ook dat ik beter omga met dit soort uitstapjes. Vorig jaar nog dacht Arie dat t misschien de laatste keer zou zijn dat dit kon. Maar nu ik zo 'fit' terug gekomen ben en zo snel hersteld ben ....................
Foto's zijn te zien via de link FOTOALBUMS bovenin deze pagina.
Voor Sinterklaas, 5-jaar-terug-uit-t-Roessingh, voor mijn verjaardag of weet ik veel, heeft Arie een tablet voor mij gekocht. Tijdens het weekendje-uit ben ik een beetje verslaafd geraakt aan zo'n ding. Nog meer 'aktiviteiten' vanuit de luie stoel ......
