Gisteren was het al weer precies een maand geleden dat ik de laatste blog geplaatst heb. Maar ja, de tablet slurpt heeeeeeeeel veel tijd op ... wat een uitvinding!
Vandaag kan ik melden dat ik ik vooruitgang boek met mijn zelf-opgelegde training. Het begon eind november met een wandeling naar het park. Voor het eerst sinds twee jaar lukte me dit zonder hulpmiddelen en zonder tussenstop. Wat een heerlijk trots gevoel overspoelde me toen ik op het bankje mijn appeltje zat te eten. Een paar dagen later had ik zelfs voldoende energie om wat kleine boodschappen te doen in verschillende winkels. Inmiddels loop ik 2 keer in de week een wandeling van ong. 800 meter, nog steeds zonder hulpmiddelen en zonder tussenstop. Daar naast doe ik nog een keer wat boodschapjes of leg een bezoekje af, zoals deze week naar de mondhygiëniste voor controle.
Eindelijk, na 5 jaar, heb ik het gevoel dat ik mijn lichaam echt ken en weet ik in grote lijnen hoe ik met mijn beperkingen om moet gaan. Maar verrassingen liggen altijd op de loer.
En dan moet er niet van alles tegen zitten, zoals 2 weken geleden. Op maandag hadden we een verjaardag. Op dinsdag en woensdag werd ik gestoord in mijn middagslaapje, waardoor het me niet meer lukte om mijn rust te pakken. Donderdagavond ging ik veel te laat naar bed, omdat het zo gezellig was. Vrijdagmorgen was ik bij het opstaan al zo moe dat het van mijn gezicht af te lezen was. De verzorgende keek me aan en zei dat het leek alsof ik al een hele dag erop had zitten en zo voelde het ook.
Het is pure noodzaak dat ik de dingen doe met de nodige concentratie, anders maak ik fouten of het gaat mis. En die concentratie kost me allemaal weer extra energie, vooral als ik andere dingen doe dan dagelijks gebruikelijk. Het huis in kerstsfeer brengen en de kerstkaarten schrijven (en proberen niemand te vergeten) deed ik op dagen dat ik niet ging wandelen of de deur uitging. Dat slokte alle energie op.
Door de concentratie op het goed doen van de dingen ontbreekt het me vaak aan de nodige fantasie. Bij het boodschappen doen haal ik wat op het lijstje staat en anders niet. Als ik dan weer thuis ben en rustig zit na te denken wat ik gedaan heb bedenk ik pas dat ik ook dat andere ter vervanging had kunnen halen. Zo stuurt Arie me op pad voor croissants. Die zijn uitverkocht en ik denk er dan niet aan om bv kadetjes mee te nemen en kom dus met lege handen thuis.
Arie begint ook af te takelen, bedenk ik nu : hij zet koffie en vergeet de kopjes onder de tuit te zetten ..... lol .... humor .... de lamme lacht om de blinde!
Mijn geheugen en mijn hersenen train ik met puzzels en woordspelletjes. Wordfeud (=scrabbel) en Mindfeud (scrabbel met symbolen ipv letters) zijn mijn favorieten, omdat ik dan zonder tijdsdruk rustig een woord of een rij symbolen kan vormen om neer te leggen. Ruzzle, een spelletje waarbij je zoveel mogelijk woorden in 2 minuten moet vinden, daagt uit, maar frustreert ook omdat ik veel te traag in mijn denken ben. Daar verlies ik meestal, maar bij de 2 Feud spelletjes is victorie kraaien regelmatig aan de orde.
Dit weekend gaan we ons voorbereiden op Arie's verjaardag, maandag en dan de Kerstdagen daarna. Het beloven in ieder geval gezellige dagen te worden.
Weinig te melden zie ik nu over de voorbije maand, maar ja, die tablet hé, wat kost dat ding een bult tijd.
Langs deze weg wil ik, én Arie natuurlijk, mijn lieve lezers hele sfeervolle feestdagen en een energievol 2013 toewensen.
Vandaag kan ik melden dat ik ik vooruitgang boek met mijn zelf-opgelegde training. Het begon eind november met een wandeling naar het park. Voor het eerst sinds twee jaar lukte me dit zonder hulpmiddelen en zonder tussenstop. Wat een heerlijk trots gevoel overspoelde me toen ik op het bankje mijn appeltje zat te eten. Een paar dagen later had ik zelfs voldoende energie om wat kleine boodschappen te doen in verschillende winkels. Inmiddels loop ik 2 keer in de week een wandeling van ong. 800 meter, nog steeds zonder hulpmiddelen en zonder tussenstop. Daar naast doe ik nog een keer wat boodschapjes of leg een bezoekje af, zoals deze week naar de mondhygiëniste voor controle.
Eindelijk, na 5 jaar, heb ik het gevoel dat ik mijn lichaam echt ken en weet ik in grote lijnen hoe ik met mijn beperkingen om moet gaan. Maar verrassingen liggen altijd op de loer.
En dan moet er niet van alles tegen zitten, zoals 2 weken geleden. Op maandag hadden we een verjaardag. Op dinsdag en woensdag werd ik gestoord in mijn middagslaapje, waardoor het me niet meer lukte om mijn rust te pakken. Donderdagavond ging ik veel te laat naar bed, omdat het zo gezellig was. Vrijdagmorgen was ik bij het opstaan al zo moe dat het van mijn gezicht af te lezen was. De verzorgende keek me aan en zei dat het leek alsof ik al een hele dag erop had zitten en zo voelde het ook.
Het is pure noodzaak dat ik de dingen doe met de nodige concentratie, anders maak ik fouten of het gaat mis. En die concentratie kost me allemaal weer extra energie, vooral als ik andere dingen doe dan dagelijks gebruikelijk. Het huis in kerstsfeer brengen en de kerstkaarten schrijven (en proberen niemand te vergeten) deed ik op dagen dat ik niet ging wandelen of de deur uitging. Dat slokte alle energie op.
Door de concentratie op het goed doen van de dingen ontbreekt het me vaak aan de nodige fantasie. Bij het boodschappen doen haal ik wat op het lijstje staat en anders niet. Als ik dan weer thuis ben en rustig zit na te denken wat ik gedaan heb bedenk ik pas dat ik ook dat andere ter vervanging had kunnen halen. Zo stuurt Arie me op pad voor croissants. Die zijn uitverkocht en ik denk er dan niet aan om bv kadetjes mee te nemen en kom dus met lege handen thuis.
Arie begint ook af te takelen, bedenk ik nu : hij zet koffie en vergeet de kopjes onder de tuit te zetten ..... lol .... humor .... de lamme lacht om de blinde!
Mijn geheugen en mijn hersenen train ik met puzzels en woordspelletjes. Wordfeud (=scrabbel) en Mindfeud (scrabbel met symbolen ipv letters) zijn mijn favorieten, omdat ik dan zonder tijdsdruk rustig een woord of een rij symbolen kan vormen om neer te leggen. Ruzzle, een spelletje waarbij je zoveel mogelijk woorden in 2 minuten moet vinden, daagt uit, maar frustreert ook omdat ik veel te traag in mijn denken ben. Daar verlies ik meestal, maar bij de 2 Feud spelletjes is victorie kraaien regelmatig aan de orde.
Dit weekend gaan we ons voorbereiden op Arie's verjaardag, maandag en dan de Kerstdagen daarna. Het beloven in ieder geval gezellige dagen te worden.
Weinig te melden zie ik nu over de voorbije maand, maar ja, die tablet hé, wat kost dat ding een bult tijd.
Langs deze weg wil ik, én Arie natuurlijk, mijn lieve lezers hele sfeervolle feestdagen en een energievol 2013 toewensen.
