Dat hoofd van mij.....

Het beestje is benoemd.
Het probleem is onderkend.
Arie en ik weten nu wat we eigenlijk al wisten.

De herseninfarcten hebben niet alleen mijn lijf beschadigd, maar ook het brein.

Nee, het gaat niet over de hoofdpijn .... die heb ik ruim een half jaar praktisch niet meer en dus is Handy wat dat betreft niet meer nodig.

Maar ....
Steeds vaker raakt ik de draad kwijt in gesprekken.
Steeds vaker herinner ik mij niet meer wat er nog maar kort geleden gezegd is.
Steeds vaker vergeet ik de logische volgorde van dingen doen.
Steeds vaker .... steeds vaker ... steeds vaker

We moeten weer gaan strijden terwijl we dachten dat de strijd gestreden was.

Het houd schijnbaar nooit op.

Kan ik eindelijk omgaan met dat lijf van mij, moet ik gaan leren om om te gaan met dat brein van mij.

Daarom zaten er gaten in de updates van het blog.

Daarom hadden Arie en ik steeds vaker een dispuut.

Maar goed, het is benoemd.
We gaan ons bezinnen op vervolgstappen.
We gaan de strijd weer aan.

Vanochtend naar de huisarts geweest en daar de hele zooi op tafel gegooid .... je hoorde 'm kraken.
Omdat ik eigenlijk niet weer een heel traject met dokters, specialisten en onderzoeken in wil, ga ik eerst volgende week donderdagochtend in gesprek met een GGZ-verpleegkundige.

Wie weet is het wel een op1stapeling van allerlei dingen en wie weet hoelang het aan het sudderen is geweest ...
Wie weet is het wel een logisch gevolg van de infarcten van 2007 ...

We geven niet op, maar ik vind er niets aan om t zo zwart op wit te zien .... ik wil dit eigenlijk niet zien ....

En U, U bent weer op de hoogte.

Tot de volgende keer.