Dinsdag 12 juni moest ik weer voor controle naar de mondhygiëniste. Terwijl Kiona druk aan het werk was in huis, ging om half 10 op de scoot naar de praktijk. Het is en blijft moeilijk om mij te ontspannen in de tandartsstoel. Als ze dan met dat haakje langs mijn tandvlees gaat, span ik toch weer elke spier in mijn lichaam aan. Dat voel ik dan weer als ik vermoeid thuis kom en na de middagrust als de spierpijn in armen en benen zich aandient.
Woensdagmiddag kwamen Daantje en Sylvia een kadootje ophalen. Kiona had voor Daantje nog een verlaat verjaarskadootje achter gelaten. Als een echte mannequin showt het dametje voor de grote passpiegel haar badpak.
Vrijdag 15 juni was Kirsten jarig. Ook Sylvia en Daantje waren uitgenodigd en reden met ons mee in de auto. De jarige vroeg geld, maar om zomaar geld te doen vond ik niet leuk. In het kader van eenappeltje voor de dorst, had ik een appel met geld beplakt .... met pindakaas. Na een gezellige middag gingen we rond 7 uur weer huiswaarts.Op de terugweg in de auto stond het kwebbeltje van Daantje niet stil. Ik vroeg haar hoe ze toch alles wilde onthouden. Dat kan ze allemaal onthouden omdat ze, wijzend op haar hoofd, daar een geheim boekje en pennetje heeft. Maar als opa vraagt of ze zich kan herinneren wat opa net had gezegd, zegt ze : Sorry, opa, vergeten op te schrijven!
Zo'n boekje zou best makkelijk zijn. Mijn geheugen/hersenen laat me regelmatig in de steek. Als ik iets eenvoudigs doe als bijvoorbeeld koffiezetten, moet ik mezelf goed concentreren om geen enkele handeling te vergeten, zoals een pad erin te doen of om 'm aan te zetten en dan na een kwartier erachter komen dat het wel lang duur voor de koffie klaar is. Als ik bij een bezigheid afgeleid wordt door de telefoon of doordat er iets gebeurt ben ik soms helemaal vergeten waar ik mee bezig was. Middels puzzelen, woordspelletjes en Wordfeud probeer ik mijn hersenen te prikkelen actief te blijven.
Dinsdag 19 juni werd ik weer verschrikkelijk geplaagd door een giga hoofdpijn. Hoe het kwam, weet ik niet, maar er was weer een verschrikkelijk gegons in mijn hoofd. Gelukkig konden we 's avonds bij Handy terecht. Heerlijk om de rust te voelen terugkeren in mijn hoofd en zo kon ik even later lekker tevreden loom mijn holletje in duiken.
woensdag 20 juni had ik weer een afspraak met de oogarts, dr. van Duivenboden, voor controle van de oogdruk. De uitslag was positief, de oodruk is nog wel hoog, maar is van 23 naar 21 gegaan. Natuurlijk moeten we wel doorgaan met het 2 maal daags druppelen van het oog. Vermoeid, vooral door het kijken met de pupilverwijdende druppel in het oog, maar gerusgesteld konden we weer naar huis. We kregen een extra recept mee voor een voorraadje druppels, want er dreigde een wereldwijd tekort aan deze druppels!!
De volgende keer wil de oogarts een OCT maken. Dat is een nieuwe techniek, waarbij de structuur van het netvlies in beeld wordt gebracht. Zo kan in kaart worden gebracht of de zenuwbanen op het netvlies door de verhoogde oogdruk beschadigd zijn geraakt. Hierdoor kun je ingrijpen voordat er onherstelbare schade aangericht is. Als je, zoals ik, maar 1 werkend oog hebt, ben je daar extra zuinig op en ben je ook blij met een oogarts die dat ook is.
Vrijdag 22 juni zijn we met de auto naar de wasstraat gereden. Eerst heeft Arie de auto uitgezogen, terwijl ik de matten uitgeklopte. Daarna konden we toekijken hoe de auto ingesopt, schoongespoten en gedroogd werd. Vervolgens hebben we het gezellige uitstapje verlengd door toeristisch terug te rijden en onderweg te lunchen.
En dan nu een lekker relaxed weekend. Bijkomen van de inspanningen van de afgelopen week.
Woensdagmiddag kwamen Daantje en Sylvia een kadootje ophalen. Kiona had voor Daantje nog een verlaat verjaarskadootje achter gelaten. Als een echte mannequin showt het dametje voor de grote passpiegel haar badpak.
Vrijdag 15 juni was Kirsten jarig. Ook Sylvia en Daantje waren uitgenodigd en reden met ons mee in de auto. De jarige vroeg geld, maar om zomaar geld te doen vond ik niet leuk. In het kader van eenappeltje voor de dorst, had ik een appel met geld beplakt .... met pindakaas. Na een gezellige middag gingen we rond 7 uur weer huiswaarts.Op de terugweg in de auto stond het kwebbeltje van Daantje niet stil. Ik vroeg haar hoe ze toch alles wilde onthouden. Dat kan ze allemaal onthouden omdat ze, wijzend op haar hoofd, daar een geheim boekje en pennetje heeft. Maar als opa vraagt of ze zich kan herinneren wat opa net had gezegd, zegt ze : Sorry, opa, vergeten op te schrijven!
Zo'n boekje zou best makkelijk zijn. Mijn geheugen/hersenen laat me regelmatig in de steek. Als ik iets eenvoudigs doe als bijvoorbeeld koffiezetten, moet ik mezelf goed concentreren om geen enkele handeling te vergeten, zoals een pad erin te doen of om 'm aan te zetten en dan na een kwartier erachter komen dat het wel lang duur voor de koffie klaar is. Als ik bij een bezigheid afgeleid wordt door de telefoon of doordat er iets gebeurt ben ik soms helemaal vergeten waar ik mee bezig was. Middels puzzelen, woordspelletjes en Wordfeud probeer ik mijn hersenen te prikkelen actief te blijven.
Dinsdag 19 juni werd ik weer verschrikkelijk geplaagd door een giga hoofdpijn. Hoe het kwam, weet ik niet, maar er was weer een verschrikkelijk gegons in mijn hoofd. Gelukkig konden we 's avonds bij Handy terecht. Heerlijk om de rust te voelen terugkeren in mijn hoofd en zo kon ik even later lekker tevreden loom mijn holletje in duiken.
woensdag 20 juni had ik weer een afspraak met de oogarts, dr. van Duivenboden, voor controle van de oogdruk. De uitslag was positief, de oodruk is nog wel hoog, maar is van 23 naar 21 gegaan. Natuurlijk moeten we wel doorgaan met het 2 maal daags druppelen van het oog. Vermoeid, vooral door het kijken met de pupilverwijdende druppel in het oog, maar gerusgesteld konden we weer naar huis. We kregen een extra recept mee voor een voorraadje druppels, want er dreigde een wereldwijd tekort aan deze druppels!!
De volgende keer wil de oogarts een OCT maken. Dat is een nieuwe techniek, waarbij de structuur van het netvlies in beeld wordt gebracht. Zo kan in kaart worden gebracht of de zenuwbanen op het netvlies door de verhoogde oogdruk beschadigd zijn geraakt. Hierdoor kun je ingrijpen voordat er onherstelbare schade aangericht is. Als je, zoals ik, maar 1 werkend oog hebt, ben je daar extra zuinig op en ben je ook blij met een oogarts die dat ook is.
Vrijdag 22 juni zijn we met de auto naar de wasstraat gereden. Eerst heeft Arie de auto uitgezogen, terwijl ik de matten uitgeklopte. Daarna konden we toekijken hoe de auto ingesopt, schoongespoten en gedroogd werd. Vervolgens hebben we het gezellige uitstapje verlengd door toeristisch terug te rijden en onderweg te lunchen.
En dan nu een lekker relaxed weekend. Bijkomen van de inspanningen van de afgelopen week.
