Na een week van rustige voorbereiding en donderdag nog een bezoek aan de kapper, stond Goede Vrijdag-morgen alles klaar voor vertrek. Na de middagrust vond alles een plek in de auto : de rolstoel, de rollator, de toiletverhoger, een krat met de eerste benodigde boodschappen, koeltas met levensmiddelen en de koffer met kleding, mediaplayer, tablet en laptop. En dan kunnen we vertrekken richting Wateren in Drenthe.
Na ruim een uur rijden kunnen we alles een plekje gegeven in het huisje en onder het genot van een kopje koffie proberen we middels internet iedereen op de hoogte te brengen van de stand van zaken. Maar het internet blijkt prehistorisch traag te zijn, zodat we bij het versturen van een foto soms een hele dag nodig hebben. Het mobieltje hoeven we helemaal niet te gebruiken omdat het bereik nihil is. De mediaplayer blijft in de koffer want we zijn de AB vergeten. Gelukkig kunnen we hem ook aansluiten op de laptop en zo kunnen we toch onze opgenomen series toch kijken.
's Avonds zitten we lekker te genieten van de meegekregen pannenkoeken van Sylvia. Met ham of bacon, paprika en champignons. Even opwarmen in de magnetron en klaar!
De Paaszaterdag gebruiken we om lekker te relaxen. Heerlijk lui languit in het bubbelbad en daarna rozig nagenieten met een mooie film op de laptop! Ik heb relatief weinig moeite om het bad in- en uit te komen. Wat heerlijk : lekker weken in het water.
Bij de reservering nemen we altijd een huisje waarbij de badkamer en slaapkamer op de begane grond zijn, omdat ik geen trappen kan lopen. Dit huisje bestaat uit 2 verdiepingen en wij wisten uit informatie op internet dat zich op de bovenverdieping de sauna en de zonnehemel bevonden. Maar tot onze verbazing bevond zich boven ook een bergkast waarin de stofzuiger, strijkplank e.d. stonden. Handig als je slecht ter been bent en dan de receptie moet bellen als je deze zaken nodig hebt. Dat is toch niet iets waar je rekening mee houdt als je zo'n huisje reserveert. Arie heeft voor mij de bovenverdieping gefilmd zodat ik kon zien waar ik niet komen kon.
Eerste Paasdag was er een boerenmarkt in Appelscha. Via een toeristische route daar naar toe gereden en genoten van de mooie omgeving. En daar zit je dan in Drenthe, op de grens met Friesland, en dan kom je in enen borden tegen met Egypte, Frankrijk, Canada. Zo kom je nog eens ergens dachten we nog en dan is het schrikken : borden die verwijzen naar Makkinga ( de oude baas van Arie heet Makkinga). Door de kou waren er minder kraampjes op de boerenmarkt en was er een gelaten sfeer, dus besloten we nog maar verder van de omgeving te genieten en wat rond te toeren.
Uiteindelijk ook nog een leuk restaurant gevonden in de bossen en heerlijk gegeten. Arie een gehaktbal menu en ik (denkend aan het advies van grote broer Nico) een sliptong menu, met wel drie sliptongetjes. Mmmm!
Tweede Paasdag weer een mooie route uitgezocht, langs het Nationaal Park Het Drents-Friese Wold waar Schotse hooglanders en schapen rondgrazen. En zo kwamen we uit in Vledder, waar we een mooi restaurant vonden, waar bezondere gerechten werden geserveerd, zoals voor mij de briesoep met kruidkoekcroutons en voor Arie paddestoelkroketjes.
Dinsdag moesten we dan toch alles inpakken en weer huiswaarts. We hadden heerlijk genoten van ons verblijf daar, gewoon fijn een andere omgeving en lekker nix moet en relaxed. We voelden allebei duidelijk dat dit weekendje weg ons heel goed gedaan had, ondanks de vermoeienissen vanwege het ongewone.
Woensdagmorgen werd ik snipverkouden wakker. Arie was de vrijdag ervoor al zo verkouden en heeft mij uiteindelijk ook aangestoken. Ben je al moe van zo'n weekendje weg, wordt je laatste restje energie weggevreten door een snotneus.
Donderdag kwamen Eddy, Melanie en Kirsten op de koffie om te horen hoe we het gehad hadden.
Vrijdagmorgen heeft Arie hoestdrank en neusspray voor me gehaald om het herstel wat te bespoedigen.
Zaterdagavond proef en ruik ik dat er een bananensmaak aan de hoestdrank zit. Hehe, eindelijk weer volop lucht.
Zondagmiddag gingen we op de koffie bij Sylvia, William en Daantje om het nieuwe bankstel te bewonderen. Het werd een heel gezellige middag!
Afgelopen dinsdag kwamen 2 collega's van Arie op ziekenbezoek met een mooi Bolletjemand. Het werd een gezellig bezoek. Toen zij op het punt stonden om te vertrekken kwamen Sylvia, William en Daantje even langs om de laatste echo's te laten zien. Daantje was mee geweest en ze vertelde giechelend dat de baby de hik had en zo over het beeldscherm heen en weer schoot.
Woensdag was onze trouwdag en moest Arie voor controle van zijn hand naar de dokter. Het gaat goed met zijn hand, het herstel gaat langzaam, maar er is herstel te zien na de nodige onderzoeken. De komende 2 weken nog rustig thuis blijven en kracht opbouwen, daarna in week 3 2 uur in de 3 dagen werken, in week 4 3 uur om dag werken, in week 5 50% en daarna als alles goed gaat, weer voor de volle 100%. Heb ik mooi weer het rijk alleen ...... lol
Na ruim een uur rijden kunnen we alles een plekje gegeven in het huisje en onder het genot van een kopje koffie proberen we middels internet iedereen op de hoogte te brengen van de stand van zaken. Maar het internet blijkt prehistorisch traag te zijn, zodat we bij het versturen van een foto soms een hele dag nodig hebben. Het mobieltje hoeven we helemaal niet te gebruiken omdat het bereik nihil is. De mediaplayer blijft in de koffer want we zijn de AB vergeten. Gelukkig kunnen we hem ook aansluiten op de laptop en zo kunnen we toch onze opgenomen series toch kijken.
's Avonds zitten we lekker te genieten van de meegekregen pannenkoeken van Sylvia. Met ham of bacon, paprika en champignons. Even opwarmen in de magnetron en klaar!
De Paaszaterdag gebruiken we om lekker te relaxen. Heerlijk lui languit in het bubbelbad en daarna rozig nagenieten met een mooie film op de laptop! Ik heb relatief weinig moeite om het bad in- en uit te komen. Wat heerlijk : lekker weken in het water.
Bij de reservering nemen we altijd een huisje waarbij de badkamer en slaapkamer op de begane grond zijn, omdat ik geen trappen kan lopen. Dit huisje bestaat uit 2 verdiepingen en wij wisten uit informatie op internet dat zich op de bovenverdieping de sauna en de zonnehemel bevonden. Maar tot onze verbazing bevond zich boven ook een bergkast waarin de stofzuiger, strijkplank e.d. stonden. Handig als je slecht ter been bent en dan de receptie moet bellen als je deze zaken nodig hebt. Dat is toch niet iets waar je rekening mee houdt als je zo'n huisje reserveert. Arie heeft voor mij de bovenverdieping gefilmd zodat ik kon zien waar ik niet komen kon.
Eerste Paasdag was er een boerenmarkt in Appelscha. Via een toeristische route daar naar toe gereden en genoten van de mooie omgeving. En daar zit je dan in Drenthe, op de grens met Friesland, en dan kom je in enen borden tegen met Egypte, Frankrijk, Canada. Zo kom je nog eens ergens dachten we nog en dan is het schrikken : borden die verwijzen naar Makkinga ( de oude baas van Arie heet Makkinga). Door de kou waren er minder kraampjes op de boerenmarkt en was er een gelaten sfeer, dus besloten we nog maar verder van de omgeving te genieten en wat rond te toeren.
Uiteindelijk ook nog een leuk restaurant gevonden in de bossen en heerlijk gegeten. Arie een gehaktbal menu en ik (denkend aan het advies van grote broer Nico) een sliptong menu, met wel drie sliptongetjes. Mmmm!
Tweede Paasdag weer een mooie route uitgezocht, langs het Nationaal Park Het Drents-Friese Wold waar Schotse hooglanders en schapen rondgrazen. En zo kwamen we uit in Vledder, waar we een mooi restaurant vonden, waar bezondere gerechten werden geserveerd, zoals voor mij de briesoep met kruidkoekcroutons en voor Arie paddestoelkroketjes.
Dinsdag moesten we dan toch alles inpakken en weer huiswaarts. We hadden heerlijk genoten van ons verblijf daar, gewoon fijn een andere omgeving en lekker nix moet en relaxed. We voelden allebei duidelijk dat dit weekendje weg ons heel goed gedaan had, ondanks de vermoeienissen vanwege het ongewone.
Woensdagmorgen werd ik snipverkouden wakker. Arie was de vrijdag ervoor al zo verkouden en heeft mij uiteindelijk ook aangestoken. Ben je al moe van zo'n weekendje weg, wordt je laatste restje energie weggevreten door een snotneus.
Donderdag kwamen Eddy, Melanie en Kirsten op de koffie om te horen hoe we het gehad hadden.
Vrijdagmorgen heeft Arie hoestdrank en neusspray voor me gehaald om het herstel wat te bespoedigen.
Zaterdagavond proef en ruik ik dat er een bananensmaak aan de hoestdrank zit. Hehe, eindelijk weer volop lucht.
Zondagmiddag gingen we op de koffie bij Sylvia, William en Daantje om het nieuwe bankstel te bewonderen. Het werd een heel gezellige middag!
Afgelopen dinsdag kwamen 2 collega's van Arie op ziekenbezoek met een mooi Bolletjemand. Het werd een gezellig bezoek. Toen zij op het punt stonden om te vertrekken kwamen Sylvia, William en Daantje even langs om de laatste echo's te laten zien. Daantje was mee geweest en ze vertelde giechelend dat de baby de hik had en zo over het beeldscherm heen en weer schoot.
Woensdag was onze trouwdag en moest Arie voor controle van zijn hand naar de dokter. Het gaat goed met zijn hand, het herstel gaat langzaam, maar er is herstel te zien na de nodige onderzoeken. De komende 2 weken nog rustig thuis blijven en kracht opbouwen, daarna in week 3 2 uur in de 3 dagen werken, in week 4 3 uur om dag werken, in week 5 50% en daarna als alles goed gaat, weer voor de volle 100%. Heb ik mooi weer het rijk alleen ...... lol
