Zaterdag 20 oktober ging Arie boodschappen doen met Sylvia en Daantje. Ik ga bijna nooit mee boodschappen doen, omdat het vaak allemaal veel te vermoeiend is.... de drukte om me heen, het heen en weer geloop en het staan wachten bij de kassa. Deze keer voelde ik me goed genoeg om de uitdaging van het boodschappen doen aan te gaan. Hangend op het winkelwagentje probeerde ik enigszins mijn ontspanning te vinden, maar na 2 supermarkten in 1 winkelcentrum moest ik bij thuiskomst toegeven dat ik toen weer voelde waarom ik niet iedere week mee ga.
Ik probeer bij alles wat ik doe niet de grens van mijn kunnen te overschrijden en niet TE vermoeid te raken. Bij dit uitstapje had ik duidelijk die grens wel overschreden, maar was wel weer blij met mezelf dat ik het toch maar gedaan had! Dit was weer zo'n slinger die de dagen kleur geven.
Zondag 21 oktober was een heerlijke luie relaxte zondag.
Rondom de plek waar de huisarts het ontstoken haarvaatje heeft verwijderd werd het steeds kleurrijker....ziet er wel indrukwekkend uit, haha!
Dinsdag 23 oktober werden we gebeld door TSN dat onze vaste vervangster van Kiona, Marieke, ziek was en vervangen werd ..... Ela wist van aanpakken en kreeg het werk binnen de toegestane werk gedaan! De vervanger werd vervangen door een vervanger ....
Terwijl Donderdag 25 oktober de herstelde Marieke druk aan het werk was, ging ik naar de praktijk van de huisarts om de hechtingen te laten verwijderen. Terwijl ik in de gang zat te wachten tot de assistente mij zou helpen, kwam de huisarts uit zijn spreekkamer om een nieuwe patiënt uit de wachtkamer op te halen. Hij zag mij zitten en kwam direct naar me toe. Het verwijderde haarzakje was voor onderzoek opgestuurd en de uitslag was binnen. Er was niets mis mee... precies zoals we al verwacht hadden, maar toch fijn om te horen.
Na de middagrust was het om 16.00 uur gedaan met de rust..... Daantje kwam logeren! Ze wilde bijna direct haar mama de deur weer uitzetten, maar gelukkig mocht Sylvia nog wel even een bakkie doen. Maar toen : opzouten!!
Nadat mama weggekust was ging ik samen met Daantje patatjes maken. Daarna mocht zij haar kunsten vertonen. Ze voelde zich ontzettend belangrijk, want zij bepaalde de vorm van de patat. Toen de patat eenmaal gebakken was, vond ze het de lekkerste van de hele wereld!!
Na het eten deed ik samen met haar nog een spelletje op de laptop en natuurlijk was zij sneller en alerter dan mij en vond zichzelf de 'goeiste'!
Rond 19.30 uur trokken we de pyjama's aan en nestelden we ons in bed met een glaasje drinken en een bak chips en genoten van de belevenis van Brammetje Baas! Meerdere keren moest de film op pauze gezet worden, omdat ze wilde knuffelen en kussen om duidelijk te maken dat ze het ze zo gezellig vond. Dat vonden wij natuurlijk heeeeeeeeel storend!
Om 21.00 uur, nadat we samen onze tanden hadden gepoetst, kroop Daantje in het logeerbed. Nog geen 10 minuten later was ze in diepe rust.
Na een gezellig gezamenlijk ontbijt en weer een spelletje samen, leverden we Daantje om 10.00 uur weer bij mama af...na nog even een kopje koffie gedronken te hebben werden we bij het afscheid overladen met dankbare kussen en knuffels.
De rest van de dag voelde ik me gesloopt, maar kan terugkijken op een geweldig slaapfeestje en een ontzettend mooie grote slinger!
Zaterdag 27 oktober, zoals elke zaterdag de was gewassen en wat niet in de droger kon aan het rekje gehangen. Tussen onze was hing deze keer ook de kleren van Daantje, wat toch wel leuk was om te zien.
De dagelijkse wandelingen beperk ik tegenwoordig niet alleen meer tot een rondje rond het complex. Omdat ik geen therapie meer volg probeer ik zelf mijn conditie te verbeteren door thuis wat oefeningen te doen en elke dag een stukje te wandelen. De wandeling is ondertussen uitgebreid van 250 meter naar ongeveer 750m!! Elke dag zo'n slinger maakt me toch weer heel trots dat ik het voor elkaar krijg....en dat zonder die rollator!
En voor de rest doe ik het rustig aan momenteel ... want vrijdag moet ik voldoende energie hebben voor het weekendje weg met mijn zussen Ina en Liesbeth en broer Nico. Deze keer is ook Miranda, het oudste nichtje, van de partij. Zijn er wel zulke grote slingers ???????????????????
Ik probeer bij alles wat ik doe niet de grens van mijn kunnen te overschrijden en niet TE vermoeid te raken. Bij dit uitstapje had ik duidelijk die grens wel overschreden, maar was wel weer blij met mezelf dat ik het toch maar gedaan had! Dit was weer zo'n slinger die de dagen kleur geven.
Zondag 21 oktober was een heerlijke luie relaxte zondag.
Rondom de plek waar de huisarts het ontstoken haarvaatje heeft verwijderd werd het steeds kleurrijker....ziet er wel indrukwekkend uit, haha!
Dinsdag 23 oktober werden we gebeld door TSN dat onze vaste vervangster van Kiona, Marieke, ziek was en vervangen werd ..... Ela wist van aanpakken en kreeg het werk binnen de toegestane werk gedaan! De vervanger werd vervangen door een vervanger ....
Terwijl Donderdag 25 oktober de herstelde Marieke druk aan het werk was, ging ik naar de praktijk van de huisarts om de hechtingen te laten verwijderen. Terwijl ik in de gang zat te wachten tot de assistente mij zou helpen, kwam de huisarts uit zijn spreekkamer om een nieuwe patiënt uit de wachtkamer op te halen. Hij zag mij zitten en kwam direct naar me toe. Het verwijderde haarzakje was voor onderzoek opgestuurd en de uitslag was binnen. Er was niets mis mee... precies zoals we al verwacht hadden, maar toch fijn om te horen.
Na de middagrust was het om 16.00 uur gedaan met de rust..... Daantje kwam logeren! Ze wilde bijna direct haar mama de deur weer uitzetten, maar gelukkig mocht Sylvia nog wel even een bakkie doen. Maar toen : opzouten!!
Nadat mama weggekust was ging ik samen met Daantje patatjes maken. Daarna mocht zij haar kunsten vertonen. Ze voelde zich ontzettend belangrijk, want zij bepaalde de vorm van de patat. Toen de patat eenmaal gebakken was, vond ze het de lekkerste van de hele wereld!!
Na het eten deed ik samen met haar nog een spelletje op de laptop en natuurlijk was zij sneller en alerter dan mij en vond zichzelf de 'goeiste'!
Rond 19.30 uur trokken we de pyjama's aan en nestelden we ons in bed met een glaasje drinken en een bak chips en genoten van de belevenis van Brammetje Baas! Meerdere keren moest de film op pauze gezet worden, omdat ze wilde knuffelen en kussen om duidelijk te maken dat ze het ze zo gezellig vond. Dat vonden wij natuurlijk heeeeeeeeel storend!
Om 21.00 uur, nadat we samen onze tanden hadden gepoetst, kroop Daantje in het logeerbed. Nog geen 10 minuten later was ze in diepe rust.
Na een gezellig gezamenlijk ontbijt en weer een spelletje samen, leverden we Daantje om 10.00 uur weer bij mama af...na nog even een kopje koffie gedronken te hebben werden we bij het afscheid overladen met dankbare kussen en knuffels.
De rest van de dag voelde ik me gesloopt, maar kan terugkijken op een geweldig slaapfeestje en een ontzettend mooie grote slinger!
Zaterdag 27 oktober, zoals elke zaterdag de was gewassen en wat niet in de droger kon aan het rekje gehangen. Tussen onze was hing deze keer ook de kleren van Daantje, wat toch wel leuk was om te zien.
De dagelijkse wandelingen beperk ik tegenwoordig niet alleen meer tot een rondje rond het complex. Omdat ik geen therapie meer volg probeer ik zelf mijn conditie te verbeteren door thuis wat oefeningen te doen en elke dag een stukje te wandelen. De wandeling is ondertussen uitgebreid van 250 meter naar ongeveer 750m!! Elke dag zo'n slinger maakt me toch weer heel trots dat ik het voor elkaar krijg....en dat zonder die rollator!
En voor de rest doe ik het rustig aan momenteel ... want vrijdag moet ik voldoende energie hebben voor het weekendje weg met mijn zussen Ina en Liesbeth en broer Nico. Deze keer is ook Miranda, het oudste nichtje, van de partij. Zijn er wel zulke grote slingers ???????????????????
