Alweer twee weken geleden kwamen we terug van een zeer geslaagde vakantie. Heerlijk om zo een week te kunnen genieten.
Twee weken van bijkomen, foto's uitzoeken, bijkomen, blog bedenken, bijkomen, bijkomen en o ja, ook nog leven.
Al bijna een week voor vertrek was ik bezig om de lijst die ik gemaakt had af te werken. Arie liet mij daar mn gang ingaan en lekker rommelen.
Om (hopelijk) niets te vergeten had ik alles genoteerd wat er mee moest en wat er nog gedaan moest worden voordat we wegkonden. De boodschappen waren gedaan, de toiletverhoger was opgehaald bij de uitleenservice, de banden van de rolstoel nagekeken, de koffer ingepakt en de bedervelijke boodschappen in het koelkrat gepakt.
En zo stapten we maandag 6 augustus na het middagslaapje in onze overvolle auto. We kregen nog een dikke smakkerd van buurvrouw Jansje en zij drukte ons op het hart rustig aan te doen en weer veilig thuis te komen; zonder ons was het wel heel stil in het complex. De schat!
In nog geen uur tijd reden we naar het Landalpark Heideheuvel bij Beekbergen. Aan de rand van een bos, tussen de bomen, hadden we een huisje voorzien van alle gemakken. De bedden waren al opgemaakt, dus koffer uitpakken, boodschappen opruimen en koffie zetten.
Na een goede nacht, de regen striemde het raam die morgen, lekker lui languit op de bank ontbeten en ondertussen een mooie film gekeken op de mediaplayer, die we meegenomen hadden.
Het huisje was voorzien van een douche en een bad. Al jaren heb ik niet meer in een bad gelegen, omdat het in- en uitstappen voor mij een groot probleem is. De verleiding was te groot. Met hulp van Arie wist ik me in het bad te laten glijden....super, wat genieten!! Na een half uurtje liggen spetteren, begon het uitstappen met vele uitglijders, waterbaletten, giechelbuien en Arie vastgrijpend waar ik kon (!). Heel erg moeizaam en 't koste me veel energie, maar ik had wel lekker weer een keer in een bad gelegen.
Na het middagslaapje zijn we weer in de auto gestapt en hebben een beetje rondgetourd en uiteindelijk bij een Jumbo boodschappen gedaan. Bij de terugkomst op het park lekker gemakzuchtig bij de snackbar De Smulhoek een patatje met enzo gehaald.
Verrassend was het elke keer weer als de oorspronkelijke bewoners van het bos tussen de bomen opdoken op zoek naar voedsel. Ze nodigden ons eigenlijk uit om voor hen brood op de tuintafel te strooien. En zo kregen we regelmatig bezoek van eekhoorns, merels, konijntjes, spechten en andere vogels. Als ik dan het lef had om aan de tuintafel te zitten puzzelen kwam een hongerlap op dezelfde tafel zitten en werd ik vernietigend van de andere kant van de tafel aangekeken. Zo van : waar heb je het brood gelaten?!
Woensdag aan het eind van de morgen kwamen Eddy en Melanie om een nachtje bij ons te logeren. Na de lunch ging ik liggen voor mijn tukkie en gingen zij op zoek naar de grootste waterval van Nederland. Daarna gingen we met z'n 4en in hun auto naar Eerbeek op zoek naar een restaurant. We hebben heel smakelijk gegeten in Bistro De Zaak en tonnetje rond keerden we weer terug in het huisje.
Voor de vervoer van de eieren vanuit huis had ik de, ooit door Daantje gemaakte, krokodil-eierdoos gebruikt. Toen we dit aan Daantje mailden lag ze helemaal in een deuk; haar krokodil bij opa en oma op vakantie!
Na een uitgebreid ontbijt en nadat iedereen gewassen en gekleed was gingen we voor een wandeling over het park. Onderweg zagen we een oude Amerikaanse schoolbus staan. Deze werd op het park gebruik voor een kook-workshop voor kinderen. Buschauffeurs zijn geen buschauffeurs als dat niet hun aandacht trekt. De bus was van binnen helemaal omgebouwd, compleet met fornuisen. De wandeling maakte de andere 3 dorstig; ik zat natuurlijk lekker gemakkelijk in mijn rolstoel. We maakten een koffiestop bij de bistro op het park en genoten in het zonnetje van onze koffie. Na nog even broodjes voor de lunch gekocht te hebben in het winkeltje gingen we weer naar het huisje.
Na de lunch ging ik weer mijn mandje in en Eddy en Melanie gingen verder op verkenning. Na de thee sloten we dit zeer geslaagde samenzijn af. We hadden ons uitstekend samen vermaakt en het was zeker voor herhaling vatbaar.
Vrijdag was een rustdag. Lekker relaxen op de bank en aan de tuintafel. Even bijkomen van de bezigheden de afgelopen dagen en een voorbereiding op de volgende dag.
Onze vrienden Paul en Gerda uit Ede waren 40 jaar getrouwd en vierden hun feestje met familie en vrienden in Burger's Zoo in Arnhem. Van te voren had ik de site van de dierentuin bekeken en ontdekt dat ze schootmobielen verhuurden voor maar 5 euro (!!) per dag. Dat scheelt Arie of wie dan ook een hoop duwwerk op het onregelmatige terrein van de dierentuin, dus hadden we er 1 gereserveerd.
Nadat het hele gezelschap zich bij de ingang verzameld had en voorzien waren van een lunchtas, gingen we naar binnen. Daar stond de scootmobiel klaar en kon ik zelfstandig rondcrossen.
Het was een standaard model. Een beetje klein voor dat lange lijf van mij en ik had het gevoel dat mijn knieën onder mijn oksels zaten. Dus lekker languit met de benen op de wielkappen. De slippers deed ik maar uit, uit angst dat ik ze onderweg zou verliezen.
We begonnen met koffie en gebak in het Restaurant De Bush en kregen allemaal een echte safarihoed op voordat we werden losgelaten. Wat zijn de voorzieningen voor mindervaliden goed geregeld. Echt over kon ik komen met de scootmobiel, zelfs op de loopbrug waarbij je ongeveer op ooghoogte met de giraffen staat ehhh zit. Dan wordt je toch wel even emotioneel getroffen en staan de tranen in je ogen als je dat uitzicht hebt zittend in een electrische stoel.
Rond 4 uur moesten we ons weer verzamelen voor het wokschoteldiner. Onder het eten van de soep en later de bami, was iedereen vol verhalen over wat men gezien en beleefd had. Na het diner was er nog gelegenheid om een kijkje achter de schermen van de dierentuin te nemen. Heel leuk om te zien, maar ik had echt de knollen op en wij namen afscheid. Onderweg heeft Arie bij een supermarkt nog even boodschappen gedaan en bij het huisje gekomen hebben we al vroeg het mandje op gezocht.
Zondag was de planning om helemaal nix te ondernemen, rustig bijkomen en voorbereiden op de dag van vertrek.
Maar dat ging niet door. Eddy en Melanie hadden de smaak te pakken en kwamen samen met dochter Kirsten langs. Eigenlijk wilden ze Sylvia & Daantje meenemen, maar Daantje was bij haar papa, dus ging dat plannetje niet door.
Het was eerder die week zo toppie geweest dat ze Kirsten ook graag het huisje, het park en de omgeving wilden laten zien. Een alweer zeer geslaagde vakantiedag sloten we af met frieten en snacks en daarna gingen onze vrienden huiswaarts.
Maandagmorgen liep onze vakantie af en moesten we al onze spullen verzamelen en weer in de auto zien te krijgen. Na een laatste ontbijt en kopje koffie, een laatste blik op het huisje ......
Foto's oa op deze pagina
Twee weken van bijkomen, foto's uitzoeken, bijkomen, blog bedenken, bijkomen, bijkomen en o ja, ook nog leven.
Al bijna een week voor vertrek was ik bezig om de lijst die ik gemaakt had af te werken. Arie liet mij daar mn gang ingaan en lekker rommelen.
Om (hopelijk) niets te vergeten had ik alles genoteerd wat er mee moest en wat er nog gedaan moest worden voordat we wegkonden. De boodschappen waren gedaan, de toiletverhoger was opgehaald bij de uitleenservice, de banden van de rolstoel nagekeken, de koffer ingepakt en de bedervelijke boodschappen in het koelkrat gepakt.
En zo stapten we maandag 6 augustus na het middagslaapje in onze overvolle auto. We kregen nog een dikke smakkerd van buurvrouw Jansje en zij drukte ons op het hart rustig aan te doen en weer veilig thuis te komen; zonder ons was het wel heel stil in het complex. De schat!
In nog geen uur tijd reden we naar het Landalpark Heideheuvel bij Beekbergen. Aan de rand van een bos, tussen de bomen, hadden we een huisje voorzien van alle gemakken. De bedden waren al opgemaakt, dus koffer uitpakken, boodschappen opruimen en koffie zetten.
Na een goede nacht, de regen striemde het raam die morgen, lekker lui languit op de bank ontbeten en ondertussen een mooie film gekeken op de mediaplayer, die we meegenomen hadden.
Het huisje was voorzien van een douche en een bad. Al jaren heb ik niet meer in een bad gelegen, omdat het in- en uitstappen voor mij een groot probleem is. De verleiding was te groot. Met hulp van Arie wist ik me in het bad te laten glijden....super, wat genieten!! Na een half uurtje liggen spetteren, begon het uitstappen met vele uitglijders, waterbaletten, giechelbuien en Arie vastgrijpend waar ik kon (!). Heel erg moeizaam en 't koste me veel energie, maar ik had wel lekker weer een keer in een bad gelegen.
Na het middagslaapje zijn we weer in de auto gestapt en hebben een beetje rondgetourd en uiteindelijk bij een Jumbo boodschappen gedaan. Bij de terugkomst op het park lekker gemakzuchtig bij de snackbar De Smulhoek een patatje met enzo gehaald.
Verrassend was het elke keer weer als de oorspronkelijke bewoners van het bos tussen de bomen opdoken op zoek naar voedsel. Ze nodigden ons eigenlijk uit om voor hen brood op de tuintafel te strooien. En zo kregen we regelmatig bezoek van eekhoorns, merels, konijntjes, spechten en andere vogels. Als ik dan het lef had om aan de tuintafel te zitten puzzelen kwam een hongerlap op dezelfde tafel zitten en werd ik vernietigend van de andere kant van de tafel aangekeken. Zo van : waar heb je het brood gelaten?!
Woensdag aan het eind van de morgen kwamen Eddy en Melanie om een nachtje bij ons te logeren. Na de lunch ging ik liggen voor mijn tukkie en gingen zij op zoek naar de grootste waterval van Nederland. Daarna gingen we met z'n 4en in hun auto naar Eerbeek op zoek naar een restaurant. We hebben heel smakelijk gegeten in Bistro De Zaak en tonnetje rond keerden we weer terug in het huisje.
Voor de vervoer van de eieren vanuit huis had ik de, ooit door Daantje gemaakte, krokodil-eierdoos gebruikt. Toen we dit aan Daantje mailden lag ze helemaal in een deuk; haar krokodil bij opa en oma op vakantie!
Na een uitgebreid ontbijt en nadat iedereen gewassen en gekleed was gingen we voor een wandeling over het park. Onderweg zagen we een oude Amerikaanse schoolbus staan. Deze werd op het park gebruik voor een kook-workshop voor kinderen. Buschauffeurs zijn geen buschauffeurs als dat niet hun aandacht trekt. De bus was van binnen helemaal omgebouwd, compleet met fornuisen. De wandeling maakte de andere 3 dorstig; ik zat natuurlijk lekker gemakkelijk in mijn rolstoel. We maakten een koffiestop bij de bistro op het park en genoten in het zonnetje van onze koffie. Na nog even broodjes voor de lunch gekocht te hebben in het winkeltje gingen we weer naar het huisje.
Na de lunch ging ik weer mijn mandje in en Eddy en Melanie gingen verder op verkenning. Na de thee sloten we dit zeer geslaagde samenzijn af. We hadden ons uitstekend samen vermaakt en het was zeker voor herhaling vatbaar.
Vrijdag was een rustdag. Lekker relaxen op de bank en aan de tuintafel. Even bijkomen van de bezigheden de afgelopen dagen en een voorbereiding op de volgende dag.
Onze vrienden Paul en Gerda uit Ede waren 40 jaar getrouwd en vierden hun feestje met familie en vrienden in Burger's Zoo in Arnhem. Van te voren had ik de site van de dierentuin bekeken en ontdekt dat ze schootmobielen verhuurden voor maar 5 euro (!!) per dag. Dat scheelt Arie of wie dan ook een hoop duwwerk op het onregelmatige terrein van de dierentuin, dus hadden we er 1 gereserveerd.
Nadat het hele gezelschap zich bij de ingang verzameld had en voorzien waren van een lunchtas, gingen we naar binnen. Daar stond de scootmobiel klaar en kon ik zelfstandig rondcrossen.
Het was een standaard model. Een beetje klein voor dat lange lijf van mij en ik had het gevoel dat mijn knieën onder mijn oksels zaten. Dus lekker languit met de benen op de wielkappen. De slippers deed ik maar uit, uit angst dat ik ze onderweg zou verliezen.
We begonnen met koffie en gebak in het Restaurant De Bush en kregen allemaal een echte safarihoed op voordat we werden losgelaten. Wat zijn de voorzieningen voor mindervaliden goed geregeld. Echt over kon ik komen met de scootmobiel, zelfs op de loopbrug waarbij je ongeveer op ooghoogte met de giraffen staat ehhh zit. Dan wordt je toch wel even emotioneel getroffen en staan de tranen in je ogen als je dat uitzicht hebt zittend in een electrische stoel.
Rond 4 uur moesten we ons weer verzamelen voor het wokschoteldiner. Onder het eten van de soep en later de bami, was iedereen vol verhalen over wat men gezien en beleefd had. Na het diner was er nog gelegenheid om een kijkje achter de schermen van de dierentuin te nemen. Heel leuk om te zien, maar ik had echt de knollen op en wij namen afscheid. Onderweg heeft Arie bij een supermarkt nog even boodschappen gedaan en bij het huisje gekomen hebben we al vroeg het mandje op gezocht.
Zondag was de planning om helemaal nix te ondernemen, rustig bijkomen en voorbereiden op de dag van vertrek.
Maar dat ging niet door. Eddy en Melanie hadden de smaak te pakken en kwamen samen met dochter Kirsten langs. Eigenlijk wilden ze Sylvia & Daantje meenemen, maar Daantje was bij haar papa, dus ging dat plannetje niet door.
Het was eerder die week zo toppie geweest dat ze Kirsten ook graag het huisje, het park en de omgeving wilden laten zien. Een alweer zeer geslaagde vakantiedag sloten we af met frieten en snacks en daarna gingen onze vrienden huiswaarts.
Maandagmorgen liep onze vakantie af en moesten we al onze spullen verzamelen en weer in de auto zien te krijgen. Na een laatste ontbijt en kopje koffie, een laatste blik op het huisje ......
Foto's oa op deze pagina
